Zondagmiddag 18 december 13.00 uur, het was een drukte van belang op de Dokweg te Hellevoetsluis in het EZHE clubgebouw. Vijf teams, mannen vrouwen, zoons en kinderen hadden zich daar verzameld. De grote dag was aangebroken; de eerste vossenjacht sinds jaren stond op het punt te beginnen.
Theo PG0BV sprak zijn waardering uit dat er weer zo’n grote groep leden de weg naar het EZHE clubhuis gevonden hadden. Hij wenste allen veel succes bij de eerste EZHE kerstvos. Kees PA0CNR legde vervolgens geduldig uit wat nu precies de bedoeling was. Volgens hem was het heel simpel: vind de vos en het team dat de vos gevonden heeft en de minste kilometers heeft gereden is de winnaar Hihi!
De volgende teams deden mee:
– team LELI
– team the BULLET
– team BMW
– team BRAVO VICTOR
– team PA5M.
Maarten PD1MVB was initiatief nemer voor dit project en had het bestuur een verzoek gedaan om enkele “peildoosjes” voor 80 meter aan te mogen schaffen. Het werden er 5, die thuis en op de clubavonden in elkaar gezet werden en vervolgens getest. Een enkele deelnemer had al een eigen peildoosje of er een zelf gebouwd speciaal voor de EZHE Kerstvos. Voor de anderen waren er complete sets beschikbaar bestaande uit: – een peildoosje met oortjes – een geplastificeerde kaart van Voorne-Putten – een whiteboard stift om op de kaart te tekenen – een kompas – een geodriehoek De deelnemers konden goed uitgerust op pad.
Vanaf 13.30 uur vertrok – nadat Kees de kilometerstand had genoteerd – er steeds 1 team. Maarten was de vos en had enkele dagen geleden al een prachtige locatie gevonden en de vos zou tot 16.00 uur in de lucht zijn. Daarna was het terugkeren naar het EZHE clubhuis. Ons team BMW – bestaande uit Kees-Jan, Robbert en Boudewijn – werd niet gehinderd door enige kennis, voor ons was alles nieuw en dat begon al met de start. Net buiten het Droogdok probeerden we het signaal van de vos op te pikken. Extra handicap was dat we ook geen frequentie hadden. We hoorden slechts “de eeuwige ruisvelden” maar geen paniek naar een hoger gelegen punt gereden bij Farmfrites en het Haringvliet. Daar buiten de auto dachten we iets te horen, heel in de verte. Het leek te komen uit de richting van Hekelingen. In de buurt van Zuidland weer uit de auto, nog steeds dat zelfde zachte geluid in de verte. Kees vroeg Robbert de motor van de auto even uit te zetten en toen… was het geluid ook weg. Geen enkel signaal meer! Waarschijnlijk werd het geluid veroorzaakt door de elektronica in de auto.
Na bestudering van de kaart besloten we richting Groene Kruisweg te rijden. Bij Heenvliet bij de bushalte gingen we weer uit de auto voor een nieuwe peiling. Op beide peildoosjes geen enkel levensteken van de vos. We waren ondertussen al een vijf kwartier onderweg. We begonnen aan de peildoosjes en tenslotte ook aan ons zelf te twijfelen. Waarom hoorden we niks, wat deden we verkeerd? We begonnen de moed langzaam maar zeker te verliezen. Wij “rookies” zouden om 16.00 uur onverricht terzake terugkeren op het EZHE honk zonder ook maar een vos gehoord te hebben, laat staan gevonden! Zo ver wilden we het echter niet laten komen daarom op de EZHE whatsapp groep maar een noodkreet geplaatst: Wij horen tot nu toe nog nergens een signaal. Antwoord van de vos: Hier in het Westen wel en… dat is een tip. De vos kwam ons – en dus ook de andere deelnemers – te hulp er was blijkbaar nog niemand bij hem aangeland. Aangezien we al westwaarts richting Brielle reden besloten we door Brielle heen in de buurt van “de stenen Baak” weer te peilen en… jawel, voor het eerst hoorden we een net op te nemen morse signaal – dah dah, dah dah dah > MO! Gevonden en het kwam uit de richting Kruininger gors. Vlakbij het gors weer peilen en jawel het signaal werd sterker. Hè hè voorzichtig aan begon ons geloof in een goede afloop weer langzaam te groeien. Inmiddels werd op de groepsapp door de vos gemeld: De vos is gevonden, dus wel mogelijk! Len en Lia van team LELI meldden vervolgens: Volhouden mannen. Wij nemen alvast een koppie soep. Na een laatste peiling buiten het Gors leek het signaal vanuit de richting van de Maasvlakte te komen. We reden richting de Maasvlakte en namen daar de parallelweg richting de Stormvogel. Er begon inmiddels een juichstemming in de auto te onstaan, het signaal werd sterker en sterker, in de auto en zonder antenne of… zou de vos toch aan de overkant staan, aan de Oostvoornse kant? We besloten bij de Stormvogel nogmaals te peilen. Daar stond plotseling Maarten voor onze neus naast een vat met brandend hout zich te warmen. We zagen de dipool tussen 3 vlaggenmasten inhangen en namen een foto van de code: weerstandswaarde. Die moesten we terug op de club bij de eindstand van de gereden kilometers noemen. We bleken het tweede team te zijn dat de vos gevonden had, we konden het nauwelijks geloven! Trots als een pauw keerden we weer terug naar de club. Kees stond ons al op te wachten. Wat was het codewoord en vervolgens was het aantal gereden kilometers 69. Er werd geklapt toen we binnen kwamen, Len en Lia zaten daar al. Ze hadden maar 37 km gereden. Ze waren als laatste gestart en aan de Westkant, net buiten het Dok hadden ze het signaal van de vos al op kunnen pikken. Proficiat! Theo en Glenda van team Bravo Victor waren ook net aangeland. Ze konden de vos niet lokaliseren.
Om 16.00 uur staakte de vos de uitzending. De vos was verder door geen van de andere teams gevonden. Nel voorzag ons van een lekker bakkie met een koekje erbij. De erwtensoep stond al klaar. Een stevig soepje met de lepel er rechtop is. De Glühwein was al op temperatuur en het roggebrood met spek lag ook klaar om geconsumeerd te worden Mmmmmm! Problemen voor de meeste teams waren toch het bijna niet te horen signaal van de vos dat op de clublocatie niet of nauwelijks te horen was. Anderen hadden weer moeite om de juiste richting te bepalen. Maar… de try-out was geslaagd. Wel werd er besloten om in het nieuwe jaar een praktijkmiddag/avond te organiseren waarin verdere uitleg gegeven zal gaan worden over hoe bv een gevonden richting met behulp van het kompas op de kaart te zetten en een kruispeiling te maken.
Verder gaan we in de nabije omgeving oefenen met een milliwatt vos. Iedereen was enthousiast ondanks over de gezellige middag. Er was een prijsuitreiking met prijzen voor de nummers één, twee en drie: 1 team LELI 2 team BMW 3 team Bravo Victor (niet gevonden, wel minste kilometers). Bij deze willen we speciaal het personeel van de Stormvogel bedanken voor het beschikbaar stellen van de locatie voor de EZHE Kerstvos en het verlenen van de benodigde (buiten)warmte en de hulp bij het ophangen van de dipool. En… natuurlijk niet te vergeten allen leden die meegeholpen hebben dit evenement, dat zeker een vervolg zal krijgen, tot een succes te maken!
(Verslag Boudewijn PD5BB)
